Κύριε Κοσμίδη
Δεν σας ξέρω, άκουσα για σας να μιλάνε με καλά λόγια μέσα στο λεωφορείο γυρνώντας στο σπίτι μου απογοητευμένος από μια ακόμα συνέντευξη .Είμαι 32 ετών, μένω ακόμα με τους δικούς μου, πτυχιούχος του οικονομικού, άνεργος και απογοητευμένος με όσα βλέπω γύρω μου χωρίς μέλλον και προοπτική. Κύριε Κοσμίδη, με ειλικρίνεια θα σας πω πως δεν εμπιστεύομαι κανέναν πολίτικο ,επηρεασμένος όμως από αυτά που άκουσα στο λεωφορείο κρίνω απαραίτητο να σας ρωτήσω κάτι πολύ απλό και θα σας κρίνω από την απάντηση σας .ΚΥΡΙΕ ΚΟΣΜΙΔΗ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΩ;
Το βασικό μου πλεονέκτημα είναι ότι δεν είμαι πολιτικός απλά εργαζόμενος όπως όλοι μας τα τελευταία 25 έτη είμαι οικογενειάρχης πληρώνω τους φόρους μου και είχα μια ισορροπημένη ζωή στα πλαίσια του κανονικού. Με έκπληξη Μου τα τελευταία χρόνια διαπιστώνω ότι το επίπεδο της οικογενειακής μου ζωής μειώνεται χρόνο με τον χρόνο … οι παροχές του κράτους υποβαθμίζουν τις εισφορές που πληρώνω ΓΙ αυτό τον σκοπό .. οι παροχές που λαμβάνω στο πλαίσιο της υγείας σε αντιστάθμιση με τις μηνιαίες καταβολές μου είναι απο Μίδαμινες εως ανύπαρκτες … διαπιστώνω ότι στην περιοχή που έχω τις μεγαλώσει και ζήσει τις ομορφοτερες στιγμες τις ζωής μου να βλέπω να είναι γεμάτοι απο ξενους ανθρώπους αγνωστους σε μένα και δεν μιλάνε και την γλώσσα μου … τελικα είμαι στην Ελλάδα που μεγάλωσα και έφτιαξα την οικογένειας μου ; Νομίζω ότι πρέπει να είμαι κάπου άλλου.
Έτσι αποφάσισα να μπω στην διαδικασία όλα τα θέματα που με προβλημάτισαν
την τελευταία 20 ετία να τα ενσωματώσω σε μια σελίδα προκειμένου να βάλω
σε τάξη όλα αυτά τα πράγματα που διαπιστώνω ότι έχουν ξεφύγει απο την
δικιά μου ορατότητα κι έχω σχέδιο για να τα βελτιώσω.
